Bielsjes maken en leggen

Nu de plaats van de loods vast ligt kunnen de houtjes voor het spoor op hun plaats gelegd worden. Dat wil zeggen als je ze voor handen hebt. De voorraad is aardig geslonken en er moesten nieuwe bij komen. Een paar latjes Abachi zijn toch goed voor een kleine voorraad bielsjes.
Na aankoop worden de latjes eerst mishandeld met een fijne staalborstel zodat de structuur wat meer geaccentueerd wordt. Daarna worden ze in mootjes gehakt waarbij de lengte van de afzonderlijke bielsen ca. 4 cm wordt. Een paar worden wat langer en enkelen zelfs korter zodat het er nogal kneuterig uit komt te zien. Als er wat splinters vrij komen bij het inkorten is dat alleen maar gunstig. Ik zit niet te wachten op bielsen die net uit de fabriek komen. Sterker nog, met een scherp mesje worden hoekjes en randjes van de houtjes gesneden voor een extra versleten uiterlijk.

Nadat de houtjes op hun plaats gelijmd zijn, worden ze behandeld met een mengsel van alcohol en een klein beetje Oost-Indische inkt. Hierdoor krijgen ze na droging een grijs verweerd uiterlijk.

Read Full Post »

Hangende sporen

Aan de rechterkant van de module komen twee schaduwsporen waarop een korte trein buiten beeld gehouden kan worden. Deze sporen kunnen ook dienst doen voor het uitwisselen van materieel.
Deze twee sporen zijn als twee neerklapbare hangbruggen met scharnieren aan de bak met het diorama bevestigd.

De plankjes waarop de sporen zijn gelijmd worden aan het uiteinde ondersteund door koorden. Zo lijkt het een beetje een hangspoorbrug.

Read Full Post »

Ballast aanbrengen

De sporen liggen al een tijdje en het wordt tijd om de ballast aan te brengen. Aanvankelijk was het de bedoeling om alleen op het achterste stuk spoor en een kleins stukje van de aftakking van ballast te voorzien. Dit is namelijk de doorgaande spoorlijn die er aanvankelijk lag. Het spoor vooraan is later gekomen nadat het erts ook gewonnen werd in de groeve aan de andere kant van het water. Toen kwam de plaats waar het erts werd overgeslagen (gestort) aan de andere kant van het water te liggen.

Het beschikbare ballastmateriaal bleek niet helemaal de gewenste kleur te hebben. Om hier iets aan te doen is het mengsel van verdunde houtlijm voorzien van water gedragen verf.Het geheel wordt aangebracht volgens de bekende methode van  ontspannen water. Voor het aanbrengen van de verdunde lijn wordt gebruik gemaakt van een klein spuitje waardoor het goed te doseren is.

Voor het spoor dat tussen de groeve en het mijngebouw ligt wordt gebruik gemaakt van een fijnere soort ballastmateriaal dat ook iets lichter is en achteraf een betere keuze is.

Nadat alle ballast van gekleurde lijm is voorzien blijkt het kleureffect hiervan niet voldoende te zijn wat betekend dat er nog een wash met verf nodig is.

Read Full Post »

De railbouwploeg is weer aan het werk

Er is weer een stukje spoor bij gelegd. Op de berghelling rond de hoodoos zijn de spoorstaven gelegd en een gedeelte ervan is gespijkerd. De ingang van de mijn is ook voorzien van rails en ook aan de achterkant (in de mijn dus) ligt nu een stukje spoor te wachten tot de lijm droog is.

Read Full Post »

De achterkant

Het hoger gelegen spoor is eigenlijk een rondje dat gedeeltelijk achter de achtergrond gelegd is. Dit stukje spoor wordt gelegd op een neerklapbaar deel.

Aan de voorkan verdwijnt het spoor in het mijngebouw en een tunnel om zo door de opening in de achterwand achter het decor te komen.

De plaat waarop de rails komen te liggen is geplaatst. Op deze plaat komen gewone Peco rails die gelijmd kunnen worden. Dat scheelt weer het nodige spijkerwerk

Read Full Post »

Een stukje spoor gelegd

Met de zomer en wat praktische hindernis vordert de bouw de laatste tijd wat minder. Niet dat het erg is, het blijft per slot van rekening hobby en het is geen werk dat voor een bepaalde datum af moet zijn ook al is er wel een streven. Ondanks dat is er toch een klein beetje gebeurd. Een klein stukje spoor van de trestle tot in de mijn is inmiddels gelegd. Nadat de spoorstaven in de beoogde vorm zijn gebogen zijn er weer een paar nagels ingedrukt en liggen de rails op hun plek. Daarnaast heb ik een begin gemaakt met het op kleur brengen van de tonnen, vaten en de ketel van Rustyrail. Nu moet er toch nog even goed nagedacht worden over de exacte constructie voor achterkant en fries die wel stevig moet zijn maar wel compact, handelbaar en niet al te zwaar moet worden.

Read Full Post »

Nog meer spoor

Het nieuw verworven personeel neemt ook een kijkje op de bouwplaats waar het laatste stukje spoor in het dal wordt gelegd. Het achterste spoor dat in de tunnel verdwijnt kon gelegd worden nadat twee ontkoppelmagneten waren geplaatst. De heren bekijken nog wel even hoe ze de nagels in het harde hout van de brug moeten zien te krijgen.

Read Full Post »

Weer een stukje spoor gelegd

De derde brug moet nog gebeitst worden en ook de rails zijn nog niet overal verroest. Nadat de beits en verf zijn aangebracht kan ik de twee spoorstaven tussen de twee wissels nog wel even leggen. Een beetje soldeerwerk en het op niveau brengen van een spoorstaaf en dan kunnen de nagels er weer in. Op de derde brug worden de spoorstaven (nog) niet vastgespijkerd. Al met al valt het best mee daar. 

Een kijkje van boven af laat zien dat aan één kant van het spoor toch nog een beetje ruimte is om naast de loc op de brug te staan.

Read Full Post »

Een stukje spoor

In een verloren uurtje is er nog wel tijd voor het leggen van een stukje spoor. Het is het eerste stukje spoor na de bouw van de wissels. De komende dagen kan meer rails gelegd worden.

Read Full Post »

Verbeterde stelbalk van de wissels

De originele stelbalk van de Wenz wissels was niet bepaald de stevigste constructie. Zeker in de opstelling waar de onderkant nog wel eens een tikje meekrijgt kon het mis gaan, zoals al te zien is in één van de eerdere berichten. Ook de nieuwe stelbalk van een biels leek mij voor de toekomst niet een goede oplossing. Dankzij de bereidwillige medewerking van Gringo Evan kwam ik in het bezit van dunne strookjes printplaat. Nadat ik het koper tussen de twee te solderen plaatsen had verwijderd konden deze eenvoudig onder de spoorstaven gesoldeerd worden. Resultaat, een stevige constructie die het een tijdje uit moet kunnen houden. Op de foto is nog duidelijk de oude stelbalk te zien.

Om de stelbalk met daaraan de spoorstaven te kunnen bewegen wordt gebruik gemaakt van de overbekende Tortoise wisselmotoren. Hiervan had ik er nog een paar in een stuk baan liggen dat niet meer gebruikt wordt dus ook dat scheelde weer. Een nadeel bij deze aandrijvingen is het dunne metalen staafje. Het buigen van de spoorstaven kost nogal wat kracht met als gevolg dat het dunne verenstaal te flexibel is. Een dikker stuk verenstaal bied dan uitkomst.  Soms is het gewoon handig als dat spul er al ligt omdat je ooit eens de originele bent kwijtgeraakt.

Read Full Post »