De laatste vervuiling.

Nadat de opbouw voorzien is van ramen wordt deze vastgelijmd en kunnen ook de twee dakdelen geplaatst worden. Op een van de dakdelen is de schoorsteen van de houtkachel die het binnen aangenaam moet houden geplaatst. Die wordt ook lekker vies en roestig gemaakt. Nu is het tijd om de laatste beetjes verf aan te brengen en zo hier en daar nog wat roest, vuil en beschadigingen aan te brengen. Tenslotte gaat de wagen nog een keer naar de spuiterij voor een paar lagen stof en vuil. Als de klus geklaard is komt de baas nog even kijken en zich overtuigen dat hij zo weer jaren mee kan.

 

Licht in de duisternis

Aangezien de caboose altijd de laatste wagen van de trein is zal deze  ook voorzien moeten worden van een sluitsein. Voor het beeld hoort dat ook zo te zijn. Dat sluitsein krijgt ook nog een andere functie. De stroomafname voor het sluitsein kan op een automatisch beveiligde baan ook gebruikt worden voor de detectie van de trein. Das als de laatste wagen uit het blok is, kan het blok weer vrijgegeven worden. Speciaal voor de stroomafname wordt het onderstel voorzien van een andere wielset vanwaar de rijstroom afgenomen kan worden. Via gaten in de bodem komen de draden naar binnen. Daar worden ook nog twee lampjes voor de interieurverlichting in serie aangesloten. De serieschakeling zorgt ervoor dat het licht maar zwakjes brandt, ook als de rijspanning wat hoger (of digitaal) is. Aan de achterzijde worden twee rode ledjes aangebracht die als sluitsein dienst doen.

Achteraf gezien zijn die lampjes wel wat klein. Toch maar eens kijken of er nog een flinke lantaarn als sluitsein te vinden is.

Nog een beetje interieur

Nu het meeste wel in de verf zit kan de rest van het interieur gemaakt worden. Veel zal er niet van te zien zijn, zeker niet als de trein rijdt, maar met een beetje binnenverlichting en voor de oplettende toeschouwer zijn het toch net de dingen die iets bijdragen aan de natuurgetrouwe uitstraling. De treinbegeleider die in zijn hoogzit over de trein kijkt krijgt nog een plank waarop hij zijn papieren en andere spullen kwijt kan en in de wagen zelf wordt een kapotte zitting vervangen door een bureau zodat hier ook nog wat gewerkt kan worden aan de administratie. Straks nog een paar lampjes ophangen en aansluiten en dan kan het dak er op. Voor die tijd moet de schoonmaakploeg nog wel even alle spinnenrag weghalen.

Verroest!

Dat zout het roestproces bevordert is bij de meeste mensen wel bekend, maar dat het zo snel gaat….
De wagen is nog maar net gespoten en als je dan met een hard kwastje langs de plekken strijkt die niet helemaal vlak zijn, bladdert de verf er al weer af en blijkt de hele zaak al flink te roesten. Gelukkig is het in dit geval de bedoeling dat het roest door de verf komt. De vaseline die op de onderste roestlaag is gesmeerd en bestrooid is met zout zorgt ervoor dat de verf hier niet blijft zitten en de zoutkorrels maken dat de verf er echt afbladdert. Met een beetje extra roestkleurig pigment wordt de zaak nog even flink aangedikt.

Nog meer spuitwerk

Het wordt tijd om de uiteindelijk kleur verf op de wagen te spuiten. Ook dit keer weer extra voorbereidingen. Op de plaatsen waar straks het roest onder de ver vandaan moet komen wordt de onderlaag voorzien van een klein beetje vaseline met daarop zoutkorrels. Na het spuiten worden die dan weer weggeveegd en lijkt het of de verf er daar afgebladderd is en het roest zijn werk doet. Ook de bovenbouw ontkomt niet aan de airbrush en ook hier de eerste sporen van het roestproces dat wordt geholpen door zoutkorrels. Als de laag goed dekkend is kan het afplakmateriaal verwijderd worden en kunnen de roestplekken verder bijgewerkt worden.

Het binnenwerk

Hoe wel er van de binnenkant niet al te veel zichtbaar zal zijn, moet er toch iet aan gebeuren. Het meest belangrijke is dat de treinbegeleider vanuit zijn hoogzit over de trein kan kijken of alles goed gaat. Er zal dus een figuur achter de raampjes moeten zitten. Een overbodig Duitse stationschef wordt voor dit doel omgetoverd tot een Amerikaanse medewerker. Dat betekend speigelei inleveren, pet aanpassen en een iets valere kleur uniform. De bankjes achter de ramen die dichtgemaakt zijn worden zodanig bewerkt dat het de vloer wordt waarop de treinbegeleider staat ok zijn kruk heeft. Een paar wandjes voorkomen al te veel inkijk zodat het voldoende moet zijn om daar een trapje te maken. Een van de andere banken wordt omgetoverd tot een bureau waar de papieren nog even bijgewerkt kunnen worden. Deze kleinen aanpassingen moet voldoende zijn voor een ander uiterlijk van de wagen. Met het dak er weer op wordt nog even de juiste hoogt voor de vloer vastgesteld zodat de begeleider goed zicht heeft.

Het eerste spuitwerk

Met alles wat niet direct van een ander kleurtje voorzien moet worden afgeplakt kan begonnen worden met het eerste spuitwerk. Het chassis wordt voorzien van extra roest en de zwarte plasticglans wordt weggespoten met matzwarte verf. Ook het koetswerk ontkomt niet aan een flinke basislaag met roest. Het moet straks een oude caboose worden waaraan de tand des tijds toch al flink geknaagd heeft. Nadat de buitenkant voorzien is van roest wordt de binnenkant onder handen genomen. Zowel de opbouw als het originele koetswerk krijgen een groene binnenkant